Χειραψίες δίχως υποστολή

Μέσα σε παχιές συμβουλές ατέρμονα μην την ξοδιάζεις την ζωή΄
Όλοι περιφέρουν γνώμες και απόψεις περί του ζειν ασφαλώς και ησύχως
Ωσπου να αλλάξεις το πλευρό θα χουν αλλάξει γνώμη πάλι
....
Κρατούν  σημαίες, άλλοι σχολές σκέψης και ποίησης ,άλλοι εικόνες αγίων
άλλοι μιλούν σαν τον φαφλατά που κάνει φασαρία στα σκυλάδικα τα παλιά, του Σαββάτου
....
Στα σανατόρια τα μεταπολεμικά πολλοί πέθαναν σημειώνοντας τα γεγονότα του θανάτου
Στα σαλόνια των αστών πολλοί μαζεύονταν μιλώντας για τις τέχνες
όμως λίγοι από αυτούς ήξεραν την τέχνη του ζειν επικινδύνως
μια τέχνη είναι κι αυτή, αγνή , από παράσιτα δεν ξέρει, μόνο από υπερβολή πάσχει μέσα σε πραγματικότητες
.....
Γυρίζω με τα μάτια μου τον κόσμο όλο
το μάτι μου το καλό αντίκρυ από το κακό,
να βλέπω θέλω, να αγγίζω με τα χέρια μου,
κι αν ήταν δυνατό, πολλές φορές θα ήθελα τίποτε να μην ακούω πια,
τα αυτιά μου να τα χα στην τσέπη μου ή πότε να τα φορούσα σαν χίππικα κολιέ
ακόμα και σαν κομπολόι στην ουρά ενός ψαριού θεόρατου
....
Ανθρωποσύναξη στην σπηλιά τεράτων σε κουράστηκα
....
Η γλώσσα λέει πολλά, τρέχει, πριν σκεφτείς ποιά θα ναι η επόμενη σου κίνηση
σε αυτόν τον ερημωμένο κόσμο
...
Διατάσεις, επικύψεις από ανδρείκελα σε μαυροπίνακα αδιάσειστο
σας κουράστηκα,
τρέχω εκεί που ο λαιμός σας σπασμένος δεν μπορεί να ξεγελάσει άλλο τον χρόνο,
ο χρόνος είναι πολύτιμος,
τις συμβουλές και τις παραινέσεις κρατείστε για τον εαυτό σας,
στολίστε τα κυριακάτικα ανθοδοχεία σας με αυτές
...
Και κάντε λίγο πέρα, καθώς προτιμώ την απόλαυση ενός περίπατου μοναχικού σε πάρκο όμορφο
Να μην ακούω
μόνο να βλέπω και να αγγίζω όλα αυτά, που απαραίτητα μου είναι,
απαραίτητα μου είναι να αγναντεύω έναν ορίζοντα δίχως όρια,
να χορεύουν άνθρωπος και πουλιά σε ένα γυμνό τοπίο
μόνο ένα φεγγάρι παρέα μου λιτό και δακρυσμένο
και μια συντροφιά από τρελούς και διψασμένους
για κείνη την ζωή που χαράζει μονοπάτια κοφτά κι απότομα
υμνώντας με λεπτότητα το ζειν επικινδύνως.