Αλχημιστής ήταν κι ωραίος
αυτός που μιλούσε στις εικόνες του μυαλού
έμπαινε στα πυκνοκατοικημένα δωμάτια κρατώντας καθρέφτες,
έναν που κοίταξα είδα το πρόσωπο σου να κολυμπά δίπλα στο δικό μου.
Και μια πεταλούδα στον τοίχο ρίγησε αφήνοντας σκόνη
ήταν βράδυ κι η πόλη ντυνόταν σαν πόρνη