Φιλιά από jazz

Είναι η ανάγκη ή ο έρωτας;
Σκέπτεται το προιστορικό γυναικείο τέρας
καθώς κρεμάει φιλιά σε έναν άντρα από νερό
Ο άντρας ανασαίνει με βία καθώς έξω από την γυάλινη βιτρίνα περνούν βιαστικά
οι τελευταίοι ξενύχτηδες,
καθώς το τέρας τον μυρίζει ακούγεται στο μπαρ jazz,
σκοτεινά σαξόφωνα αφήνουν πόθους σε υγρά κρύσταλλα
ρούχα πέφτουν θροίζοντας ήχους βαρείς μιας επίσημης ερωτικής έξαψης
έναρξης των μυστηρίων
Το τέρας με την δύναμη του πόθου του τον μεταμορφώνει σε δαίμονα
μάλλον περισσότερο η διαίσθηση που φέρει στα κύτταρα της πιάνει την κρυμμένη
ιδιοσυγκρασία του
Ραφιναρισμένο υπόγειο ένστικτο οδηγεί τον άντρα από νερό
στον ιδιωτικό της κήπο,
λιθόστρωτος γεμάτος άπειρα βότσαλα αυτός και στο βάθος συντριβάνια με χρώματα
Οχι, αυτήν την φορά δεν θα χτίσουν έναν μύθο σε αυτόν τον έρωτα
θα αφήσουν την ανάγκη να περιγράψει κομψά μέσα στα δόντια της
την ορμή που χει το ποτάμι
φτάνοντας εκεί που ένα φεγγάρι ματωμένο φτύνει τα ασήμια του
σαν φίδι που αποχωρίζεται το δέρμα του
Επιτάχυνση γυμνή σε καλέσανε
για ένα φιλί από jazz κοκκινόμαυρο
συναντιέται η επιθυμία με μια νότα,
μαλακά γλυκά όπια που τρέχουν πίσω από κείνο το μέρος
ενός νωτιαίου μυελού που θέλει συνέχεια λιακάδες