Στο μεγάλο λιμάνι, η θάλασσα άγρια κι αφτιασίδωτη
Περπατούν πάνω του οι άνθρωποι ξέροντας που πάνε
Μάσκες φτωχότερες από ποτέ σε πλανόδιους, μαλλί της γριάς κα κάστανα
Αγαπώ αυτούς που δεν έχουν σκοπό και προορισμό στον περίπατο
Αγαπώ τις κραυγές των γλάρων πάνω από τις βάρκες, τις κούνιες που τις κινεί ο αέρας, από κάτω πευκοβελόνες και καρότσια παιδιών
Με σιγοντάρει μια λύπη,
με σιγοντάρει το απ...όκομμα μιας εφημερίδας, μια είδηση και οι άλλοι που μιλούν στα κινητά τηλέφωνα
Λείπουν οι αγκαλιές κι οι ωραίες μέρες,
λείπουν οι χαρταετοί που ενώ τους έπαιρνα στα χέρια μου να πετάξουν,
εγώ πρώτη πέταγα.
Τα χρόνια κυλάνε σαν αναβρασμός...

( Βόλος, περίπατος στο λιμάνι