Πρίν από ένα λεπτό ένα ρόδο άνοιξε στο χώμα
Μια σεισμική δόνηση κάπου μακριά κούνησε μια χώρα
Ένα αφρικάνικο χωριό χόρευε σε ένα σχολείο κάτω από ένα γέρικο δέντρο
Ένας άνθρωπος ζητούσε από κάποιον άλλο να τον βοηθήσει να ανέβει στα αστέρια, μα πως θα γινόταν αυτό , ο άνθρωπος φορούσε μια ασπίδα βαριά, καμωμένη από φοβίες
Πριν από ένα λεπτό ο άλλος άνθρωπος κατάλαβε τον ρόλο εκείνης της ασπίδας
...Όλοι με κάποιον τρόπο θα επιβιώσουν
Όμως αν εκτός της επιβίωσης ζητάς να ζήσεις, εκτός από το να μάθεις να ζητάς χρειάζεται και να ακούσεις
Γιατί μετά από ένα λεπτό μπορεί ένας κομήτης να σαρώσει την γη κι εσύ δεν θα χεις προλάβει τίποτε να ζήσεις...
Μόνο θολές ανάσες στον καθρέφτη σου θα σαρώσεις
Είμαστε ένα δέντρο,
κάθε προέκταση ενός κλαδιού του είναι η προέκταση του άλλου.
Αν ακούγαμε προσεκτικά δεν θα προσπερνάγαμε βιαστικά, θα ακούγαμε τότε τους χυμούς του...

(2.17μ.μ)