Τα εκμαγεία της αγάπης

Η γυναίκα της οδού Ρ...ανακτά σιγά σιγά όλα τα χαμένα της εδάφη.
Γεμίζει το  ταβάνι του δωματίου με δακτυλίδια καπνού.
Η αγάπη δεν αφοσιώνεται, είναι ένας κρατήρας που προσφέρεται.
Χαιδεύει στο κεφάλι όλα αυτά που την πλήγωσαν και την γέμισαν φόβο.
Μετά τον πόνο αρχίζει η ύπαρξη.
===========
Φτιάχνει μια σημείωση που υπάρχει τρυφερότητα.
Τα μερίδια ευθύνης είναι ισότιμα όταν αγαπάς και κάνεις σημειώσεις.
Δεν αγαπά τις σημειώσεις, αγαπά την αιτία που ξεκινά να τις γράφει.
Είμαστε αδέσποτοι.
Ανώνυμοι μέσα στο πλήθος.
Δεν έχουν ενδιαφέρον τα επίθετα, υπάρχει ενδιαφέρον στα ονόματα.
===========
Γεμίζει το εκμαγείο της ψυχής της. Υπάρχουν άφθονα υλικά ήδη εκεί.
Σημασία όμως έχουν αυτά που υπάρχουν τώρα.
Ούτε τα υλικά του αύριο ενδιαφέρουν.
Ο χρόνος ξοδιάζεται άσκοπα στο πριν και στο αύριο.
===========
Ιριδολόγοι. Μεσσίες και σωτήρες χωρίς ουσία όταν ο Σαίξπηρ χτυπά την πένα του στο αίμα.
==========
Είμαστε αυτό που συμβαίνει όταν κάποιος άλλος μας σκέφτεται μέρα και νύχτα.
Κανένα επίσημο ένδυμα που θυμίζει πιγκουίνο.
Καμμιά Σταχτοπούτα κανένας πρίγκιπας.
Είναι η ζωή που τρέχει χωρίς παπούτσια πάνω στις πέτρες.
=========
Όλα γίνονται γιατί έχουν λόγο.
Έχεις πιάσει πάτο στο πηγάδι κι έχεις αρχίσει να ηδονίζεσαι από μια θανατολαγνεία.
Εκεί ακριβώς σε βρίσκει κάποιος άλλος ίδιος σχδόν με σένα.
Λέμε σχεδόν, για να αφήσουμε όλα τα περιθώρια της ελευθερίας να το γράψουν.
Οι κοιμισμένοι μάγοι από καιρό, τώρα ξυπνούν.
Το ρεβόλβερ κρύβεται στο συρτάρι.
=========
Η γυναίκα φτιάχνει σημειώσεις.
Δεν έχουν σημασία, σημασία έχει η αιτία.
Μπορείς μια μέρα όλες να τις κάψεις.
Αυτό που προυπήρχε και ζητά να υπάρχει είναι πως είναι άνθρωπος.
όποιος το είδε πριν, έχει καλώς.
Αλλιώς δεν την πειράζει.
=========
Τα άνθη του κακού υπήρξαν και θα υπάρχουν.
Μαζί του, θα τα διαβάσει.
Με αυτόν που την κοίταξε χωρίς ιδιοτέλεια στα μάτια.
Τα εκμαγεία της ψυχής τους έχουν την ίδια μήτρα.
==========
Υπάρχουμε στην μήτρα της αγάπης.
==========
Ποτέ δεν είναι αργά για το αύριο...