Σκατά, λάδι, παξιμάδι και αθυροστομίες

Θέλω να κάψω όλους τους μαθουσάλες.
Να τους ξεκουράσω κάτω από έναν πεύκο.
Αυτόν που κρατά σαν σημαία την κοινή φωτογραφία του με έναν ποιητή που αγίασε αφού πριν εκπορνεύτηκε. Που γράφει σαν αυτόν. Που τον μιμείται. Που τον δοξάζει.
Αυτός είναι 50 ,μιλά σαν να είναι εκατο-πενήντα.
Γιατί δεν έχει άλλο να πει, μόνο ανακυκλώνει τον κάδο της μνημης και ιδού.
-Έτσι γαμήσαμε, έτσι γράψαμε, έτσι μιλούσαμε.Τότε. Το τώρα είναι ανύπαρκτο.
Θέλω να ξεκουράσω εκείνους τους γέρους που διδάσκουν στα πανεπιστήμια και γράφουν συγκράμματα και συνεντευξιάζονται χωρίς να ξέρουν ακριβώς τι είναι πείνα.
Τι είναι φτώχια. Μοναξιά. Απώλειες από παράπλευρες χρήσεις. Πως ο κόσμος άλλαξε από χάρτινος κι έγινε τσιμέντο και μολύβι.
Και μόλυνση στην γη και στην θάλασσα.
Και στο μυαλό.
Θέλω να ξεκουραστούν οι πρώην καλλονές από την αγωνία της ασχήμιας. Από τις φρικτές διηγήσεις, αυτόν με τα λεφτά μπορούσα να είχα παντρευτεί τότε, αυτός με τα βαπόρια με ήθελε σαν τρελός.
Να πα΄ψουν οι γέροι να μιλούν εκτός κι αν ακόμη διαθέτουν αντιοξειδωτικές ουσίες στον εγκέφαλο.
Λένε, σιχαίνονται την γυναικεία γραφή, υμνούν την αντρική.
Ανακα΄λυψαν  και την γραφή της κλιμακτηρίου. Κι όταν μια γυναίκα περιγράφει μια ερωτική πράξη δυσανασχετούν. Πρέπει ας πούμε να πει αυτός ( Άνοιξε το κουτάκι της, όχι μπήκε μέσα της). ΧΑ!
Η αγαμία αφορά και τα δύο φύλα εξίσου, το ίδιο κι η συστηματική προφύλαξη.
Δεν υπάρχει αντρική ή γυναικεία λογοτχνία, υπάρχει καλή και κακή.
Μιλούν παντού, σαν διανοητές, σαν ποιητές, σαν ακαδημαικοί και πάει μακριά η βαλίτσα.
Μόνο αυτός ο τόπος πουθενά δεν θα πάει.
Φεύγουν οι νέοι και μένουν οι γέροι.
Στο μεταξύ θα καταλάβεις πως σέβομαι όταν έχουν να πουν για κάποιες αξίες ή έχουν να πουν πράγματα για να κουνηθούν οι κώλοι από τους καναπέδες ή να κουνήσουν την ακινησία του μυαλού μου.
όμως αυτοί ενώ μιλάνε φαντάζονται πως
γαμάνε, εκσπερματώνουν σαν ελέφαντες,
είναι στυλοβάτες του πολιτισμού.
Είναι φάροι φωτός.
Ενώ είναι σκατά ανακυκλώμενα.
Κι η χώρα αυτή ήταν φως και είναι.
Αλλά οι μακριά βρίσκοντες δεν το βλέπουν γιατί τούτο καμμία σημασία δεν έχει.
Και κάποιοι μικροί πρέπει να κάνουν τις πουτάνες στους επιβήτορες από το κρύο.
Συνηθίσαμε θα πείς με αυτόν τον ρόλο..
Μα αυτό λένε οι μαθουσάλες. Είμαστε σε δύσκολη, αδύναμη θέση.
Στα τέσσερα λοιπόν.
Όμως μαλάκα την επόμενη φορά που θα σε ακούσω δίπλα μου να μιλάς και να εσπερματώνεις μιλώντας για το παρελθόν σου θα σου πω άντε και γαμήσου.
Σε ενοχλεί να μιλάω έτσι ε; Ναι το ξέρω.
Εμένα πάλι με ενοχλεί που δεν ξεκουράζεσαι σπιτάκι σου.
Κάθε ηλικία έχει την χαρά της.
Άλλο το φαγητό, άλλο το σεξ, άλλο η απομόνωση- εξωτερίκευση σκέψεων από πέτρες.
Θα σου φέρω στο κεφάλι κάμποσες για να συνέλεθεις.
Χανόμαστε κάθε ημέρα.
Κι ενώ το καράβι βουλιάζει, εσύ στην πρύμνη μιλάς σαν φανφαρώνος, ) εγώ γάμησα, ήπια, έγραψα και διάβασα).  Όσο δεν μιλάς γι αυτά που συμβαίνουν κάθε ημέρα έξω από την πόρτα σου όλα σου,αμφισβητούνται.
Οι καλογαμημένοι δεν φιμώνουν τους πιό νέους γαμώντας τους.
Απλά αποσύρονται παρακολουθώντας τους.
Γιατί αλλιώς εκτός από σαντόριο ηλιθίων θα είμαστε και σανατόριο γερόντων...
Ή ΉΔΗ ΕΊΜΑΣΤΕ;