Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Ακρωτηριασμένοι άνθρωποι με σώα τα μέλη τους
σωριάζονται δίχως ελπίδα,
σε ένα βαθύ πηγάδι,
από πάνω τους ρίχνουν αψέντι μάστορες στην δολοφονία εκ προμελέτης,
παρακολουθούν τις συσπάσεις των προσώπων τους.
Δεν υπάρχουν αυθεντίες,
δεν υπάρχουν σωτήρες,
κανείς από αυτούς δεν σκέπτεται σαν μέρος της ανθρωπότητας,
και πιό καλύτερα δεν έχει μέρος αφήσει ελεύθερο στο να αισθάνεται έτσι.
Μα το αψέντι είν...αι βαρύ,
αιώνες τώρα γλυκοναρκώνει συνειδήσεις.
Ο πρώτος που όρθιος θα σηκωθεί θα πέσει.
Τώρα τα συμβόλαια θανάτου έχουν αλλάξει όψη,
είναι μαζικής εκτέλεσης.
μΕτρούν τα ανθρώπινα σφάγια υπομονετικά,
έχουν την υπομονή της αράχνης.
Η σύγχρονη τρέλα είναι μαζική και τρέχει,
ανταγωνίζεται την ταχύτητα φωτός και τον επαγγελματισμό ενός χειρούργου.
Αυτό που θα απομείνει από τα σφάγια κανείς δεν θα φωτογραφίσει.
Ακόμη κι οι θάνατοι θα έχουν λεηλατηθεί.
Ο πολιτισμός έχει τελειώσει,
ότι θυμάστε από αυτόν μην τον κρατάτε σαν καθρέφτη.
Κάτω στο πηγάδι, φωνές κλειδωμένες και ερείπια.
Πάνω από αυτό ένας ήλιος λαμπρός να θυμίζει ότι υπήρξε.
Πέραν της Δύσης και της Ανατολής ο πόλεμος δεσπόζει.
Αφέντης όλων το παράλογο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου