Οι δεσποσύνες του έρωτα

Η πυκνότητα της αγκαλιάς, η λατρεία των ματιών
τα φιλιά στην πρωινή ομίχλη
τα χέρια που κρατούν ένα κομμάτι αγνότητας,
να τον αγαπάς τον έρωτα, να τον πονάς όπως η μητέρα το παιδί,
θα ρθουν μέρες που θα κάθεσαι σε ένα παγκάκι μόνος και πικρός/
Ο έρωτας είναι η αρχή και το τέλος του πόνου.
Στην γλώσσα σου να τον μιλάς και να περηφανεύεσαι,
αν έχεις ικανότητες να ερωτεύεσαι και να σε ερωτεύονται βαθιά με παραδόσεις.
Κι αξίες πρωταρχικές οι πίδακες της ηδονής οι αθάνατες,
όχι μονάχες σαν τις κόρες αλλά σαν γίγαντες γλυκαμένοι από μια περίεργη τρέλα...