Γράφει επιστολή στον πεθαμένο της πατέρα,
μεταξύ άλλων του λέει,
πατέρα, ξέρω πως έχεις χαθεί για πάντα,
κι εγώ εδώ είμαι χαμένη, απλά, έχω παρέα,
το κοινό μας γνώρισμα είναι το άγνωστο,
ούτε ξέρω για σένα που έχεις χαθεί, ούτε για εμένα αυτό το χάσιμο που μας πάει...
Κι έπειτα τσαλακώνει το χαρτί και το πετά στο κενό.
Μετανιώνει για την στιγμή που θα μπορούσε να του διακόψει αυτό το χάσιμο στεναχωρώντας τον...οι ζωντανοί πολλές φορές τρέφονται με ψευδαισθήσεις