Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

(συν)αισθηματική κατάσταση [1]

Με πλησίαζες και το μέτωπο σου έσταζε από ευγένεια. Μακριά στεκόμασταν από την αγχόνη του κόσμου. Τα χέρια σου με τρυφερότητα φανέρωναν τις γραμμές τους καθώς μαλακά απομάκρυνες ένα γερμένο τσουλούφι που έπεφτε στα μάτια μου. Περπατούσαμε σε ένα μεγάλο πάρκο όπου μιμούμαστε τις φωνές των πουλιών. Τα πουλιά μας κύκλωσαν με φιλικές διαθέσεις. Καθίσαμε σε ένα παγκάκι. Ταίσαμε τα πουλιά κι επινοήσαμε το πέταγμα τους. Έβαλα τις άκρες των παπουτσιών μου πάνω στις δικές σου κι αρχίσαμε να πετάμε ενώ ο ουρανός στο βάθος του έπιασε να γίνεται κόκκινος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου