(συν)αισθηματική κατάσταση [8]

Χρειάζομαι τους ανθρώπους. Κάποιοι άνθρωποι είναι ένα μαξιλάρι που είναι γεμάτο ουρανό και θάλασσα. Ξεχωρίζω αυτούς που οι συμβουλές τους είναι γαλήνιες και πράες. Αυτούς που ξέρουν πως τα παιδιά σοφότερα είναι από έναν γέρο. Μαζί με τους άλλους φαντάζομαι πως υπάρχουν ακρωτήρια στην χαρά και την ευδαιμονία.
Κι είναι στιγμές που ένας όμορφος κόσμος γέρνει τρυφερά τα χέρια του πάνω μου. 'Ενας τρόπος να υπομένεις την ασχήμια είναι οι στιγμές που μοιράζεις τον εαυτό σου σε άπειρα κομμάτια κι έρχονται πίσω σαν χαρούμενα πουλιά που κρατούν στο ράμφος μια κουκίδα αγάπης... όλες οι κουκίδες μαζί θριαμβεύουν...