Ένας ζειμπέκικος, βράδυ Κυριακής, έταζε αγγέλους και δαίμονες χορεύοντας στο πάτωμα. Άνοιξε το ταβάνι και μπήκαν στο σπίτι πετώντας, γυναίκες μπλε και κόκκινες. Άφησαν μπροστά του τα πνευστά. Γύρισε αυτός και άκουσε jazz να χτυπά τα μάτια του. Κι έγιναν τα πόδια του ρυθμός αλλιώτικος. Κι όλοι τώρα χορεύανε έξαλλα λυγίζοντας τις εσωτερικές χορδές. Κυριακάτικη η νύχτα έπαιρνε μπροστά αποχαιρετώντας την παλιά εβδομάδα. (Μην σε νοιάζει τίποτε, μόνο χόρεψε) έλεγαν οι γυναίκες, η μουσική τρυπούσε τα αυτιά μιας γριάς ξεδοντιάρας, όμως κι αυτή σιγά σιγά άρχισε να χτυπά τα χέρια της επάνω στα πόδια της..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου