Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

το μικρό ζώο της καρδιάς μου


Τυλίγω προσεκτικά, και με κινήσεις τελετουργικές, το ζώο της καρδιάς μου/ Να το χαρίσω θέλω, εκεί όπου ο Μάκβεθ θα συμφωνούσε/ Εκεί, που ο Μπωντλαίρ, θα χαμογελούσε/ Τα ζόμπι έχουν καταλύσει στο σαλόνι μου, διαβάζουμε μαζί και γελάμε/ Ύστερα παίζουμε, φτου ξεελευθερία, ύστερα παίζουμε, είμαστε φίλοι;/ Ύστερα μου μιλούν τις νύχτες για τα ερωτικά φαντάσματα που στοίχειωναν τις ώρες τους/ Στο σαλόνι τότε πέφτουνε κεράσια από το ταβάνι που ανοίγει/ Τρέχουν αστέρια και γαργαλούν τα άκρα μας/ Μια ερωτική ζάλη τριγυρνά ατέλειωτα, μούδιασμα τρυφερό στις απολήξεις των αγγείων μας/ Σε τούτες τις συνευρέσεις μας, θέση δεν έχουν αυτοί που ζουν την εποχή τους με δανεικά επιγράμματα, θέση δεν έχουν οι θεματοφύλακες της σκέψης χωρίς γνώση/ Τυλίγω προσεκτικά το ζώο της καρδιάς μου/ Ζητά να βρει ένα μικρό καταφύγιο/ Κλαίει σαν βρέφος σαν δεν το νιώσουν/ Φωνάζει δυνατά, σαν το ατιμώσουν με υποκριτικές ικανότητες / Η ζεύξις των ίππων κάτω από το παράθυρο μου το καθηλώνει/ Κι εκείνα τα ζόμπι που σου έλεγα πριν/ Φεύγει η ζωή μου μα και γεμίζει/ Από την ύπαρξη των ζόμπι και των αλόγων που με γοητεύουν φρενιασμένα/ Μην με σταματήσεις αν παραληρώ από ευχαρίστηση που κόβει τα γόνατα μου/ Βλέπω τον θάνατο στον πορφυρό του θρόνο/ Τον ξεγελάει αυτό το μικρό ζώο της καρδιάς μου και σε εμένα ξεχνά να έρχεται..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου