Το σωτήριο έτος 1999, η Άννα άλλαξε. Από άνθρωπος μεταμορφώθηκε σε γοργόνα. Αυτό έγινε, γιατί την προηγούμενη νύχτα είχε ευχηθεί με όλη την δύναμη της ψυχής της πως επειδή κουράστηκε να ζει με τους ανθρώπους θα ήθελε να γίνει ψάρι. ////////////// Όπως και έγινε. Ερωτευμένη με τα ναυάγια και τα κουφάρια των πλοίων κολυμπούσε ανάμεσα τους. Φύκια και σκουριά. Και ανεπαίσθητο τρίξιμο από την δύναμη των κυμάτων στον γέρικο σκελετό του καραβιού. Ψάρια πολύχρωμα άνοιγαν το στόμα τους και της έδιναν χαρά. /////////////// Είχε βαρεθεί τα τραγούδια των ανθρώπων, αυτό ειδικά που έλεγε στους στίχους του πως ήταν η γοργόνα η αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου. Δεν είχε ερωτευτεί ποτέ της. Αλλά αγαπούσε εύκολα. ////////////// Μια νύχτα που το ασημένιο φεγγάρι φώτιζε τον βυθό, η Άννα- γοργόνα βρήκε ένα καινούργιο ναυάγιο. Κολύμπησε για ώρα μέσα του. Χτύπησε την ουρά της καθώς στριμώχθηκε για να χωρέσει στην πόρτα μιας καμπίνας. Καθώς κουνούσε την ουρά της δεξιά αριστερά για να διώξει τον πόνο, εντελώς ξαφνικά τον είδε. ///////////// Ένα λευκό αντρικό άγαλμα την κοίταζε κατάματα. ήταν υπέροχος. Τα μάτια του μπλε και το σώμα του σμιλεμένο με την πιο υψηλή τέχνη. Πόδια δυνατά και μακριά. Στόμα γεμάτο, πληθωρικό και μαλλιά με μικρές μπούκλες. Τον πλησίασε. Αυτός τρεμόπαιξε τα μάτια του. ΤΗς χαμογέλασε. Η Άννα έλιωσε. Κι εκείνος. (Πάρε με από εδώ, πάρε με μαζί σου), της είπε με παράπονο. /////////// Η Άννα υπομονετικά, τον κουβάλησε στην πλάτη της. Κι αυτός άρχισε να κοιτάζει όλα αυτά που δεν μπορούσε να δει για χρόνια κλεισμένος μέσα σε εκείνη την καμπίνα Κολυμπούσε αργά για να του δώσει χρόνο να προσαρμόσει τα μάτια του. Ένιωθε την ευτυχία του κάτω από το δέρμα της. Ερωτεύτηκαν με την ίδια δύναμη ο ένας τον άλλο. Κι ας μην μπορούσαν να κάνουν έρωτα παρά μόνο κάθε πανσέληνο, μόνο τότε τους δόθηκε η χάρη να γίνονται ξανά άνθρωποι αφού το ευχήθηκαν δυνατά... ////////////// Ήταν μια μικρή πικρή ειρωνεία της τύχης. Είχαν βλέπεις τόσο πληγωθεί από τους ανθρώπους που είχαν κάνει αυτήν την ευχή. Εκείνη να γίνει ψάρι κι αυτός άγαλμα. Όμως δεν είχαν ερωτευτεί ως τότε. /////////// Ας είναι. Αν ποτέ δεις καθώς κολυμπάς, μια γοργόνα και επάνω στην πλάτη της ένα άγαλμα , μην ξαφνιαστείς. Η γοργόνα δεν ήταν ποτέ αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου. Μια γυναίκα που ερωτεύτηκε αργά ήταν και είναι πάντα. (Ένα παραμυθάκι για τους ανθρώπους- ψάρια)