ια τίγρη ήρεμη, είμαι, όταν σε σκέπτομαι/
εσένα που δεν ξέρω τίποτε άλλο εκτός από το πρόσωπο σου/
Κι όμως, καλά μέσα μου, γνωρίζω όλες σου τις σκιές/
Και την δεντροστοιχία της καρδιάς σου/
Κι ενώ είμαι σαρκοφάγος , μόνο αυτήν δεν θα αγγίξω με τα δόντια μου/
Μόνο εσένα θα απολαύσω τρώγοντας/
Εσένα, που μου υποσχέθηκες, ένα παραμύθι θα μου πεις για γάτες/
Κι εγώ γάτα ήμουν,
μα μέσα από την αναμονή σου γίνηκα τίγρη/
Πιο ήρεμη, από μια λίμνη σε νηνεμία γίνομαι, για να μην σε ταράξω/
Μην σε ταράξω με το πάθος μου/
Μα κι εσύ έτσι είσαι/
Ξέρω,
ωκεανός από φωτιές είσαι και έρωτας/
Από αυτούς που σαν περνούν τραβούν τα χρυσόξανθα στάχια από την ρίζα τους/
Και τον συμβιβασμό δεν γνωρίζουν ούτε στο ελάχιστο/
Εσένα που δεν ξέρω τίποτε άλλο εκτός από το πρόσωπο σου βαθιά σε γνωρίζω/
Εκρίζωσε με πριν να χαράξω...
( Ερωτικό)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου