Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014


Φθαρμένες οι μακέτες της πόλης μου/ Περπατώ στους δρόμους της, σαν εξόριστη/ Ταίζω τον κόσμο, χαμόγελα/ Κάποια από αυτά, επιστρέφουν σε εμένα ακόμη πιο πλούσια/ Γυρίζω τον διαβήτη, στα βήματα σου, χαρτογραφώντας/ Απροσπέλαστος είσαι, μα εύθραστος, αυτό υπογραμμίζω/ Στην κούτα που θα βάλω όλα αυτά που είναι για φύλαξη, θα γράψω , -προσοχή εύθραστον-. Τίποτε δεν πωλείται από τα φυλασσόμενα, μόνο η χώρα μου ξεπουλιέται/ Και σαν την σφίγγα τσιμπώ τους περαστικούς διαβάτες/ Μήπως ο ύπνος της πειθαρχίας ,αυτοβούλως, θανατωθεί/ Αλλά μπα, όλα είναι ρουτίνα σαν εμβατήριο προσκόπων/ Μόνο οι ερωτευμένοι θα επιζήσουν , να θυμάσαι.. (πρωινό )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου