Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014


Θα προσέχω, χωρίς να προσέχω. Μιλούν δυνατά γύρω μας σάπια κρέατα, φορούν την στολή του λύκου και ουρλιάζουν. Μα μια μουσούδα και τα μουστάκια ενός ποντικού αχνοφαίνονται από κάτω της. Επιδείξεις ισχύος και δίπλα χαφιέδες να κοιτούν και να σφυρίζουν ανύποπτα. Και να ραίνουν λουλούδια στους χαμένους. Θα προσέχω, χωρίς να προσέχω. Σκύλοι κουρασμένοι, φυλάνε τα πρόβατα, στο μαντρί, στο τροχόσπιτο, στο μπαρ της γειτονιάς το σκουριασμένο. Ενθάδε κείται η ράχη της μπουρζουαζίας. Της αλητείας το βέλασμα, επωάζεται. Ενθάδε κείται η σπασμένη λεκάνη της αστικής λαγνείας. Θα προσέχω, χωρίς να προσέχω. Αυτός που με απειλεί με το μαστίγιο, επάνω του θα το στρέψω, γιατί το άδικο πονάει πολύ. Μα πιο πολύ πονάει πως το μαστίγιο το έχει ντυμένο και καλυμένο πίσω από γλώσσα μελιστάλακτη και ψεύτρα. Θα προσέχω, χωρίς να προσέχω. Έχω μάθει από παιδί τα σκατά να ξεχωρίζω ,εδώ σκατά κι εκεί αληθινοί άνθρωποι... Και καπου ανάμεσα η ζωή χαροπαλεύει ή να ζήσει προσπαθεί όπως της αξίζει.. ( Απειλή )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου